Ay ışığını isteyen göremez. Herkes bilmez onu, onu görmek isteyen bir şeylerden vazgeçecek uyumayacak mesela. Kendine özgü hissettirecek, gece herkes uyur sen kalktığın zaman , işte o zaman sadece sana gülümser, ışığı sadece sen görürsün, sana özel olur ama bakmayı bilirsen. Herkes gittiğinde gelir o önemli olanda bu değil mi?:) Ay ışığı aldatmaz bırakmaz seni her gece yanındadır. Bazen inat edip bulutların arkasına kaçsada yine seni gözetler dayanamaz sana. Sonra sen uyursun onu gitti sanırsın oysa o tüm gece seninledir küçük pencerenin arasından seni izliyordur. Sabah uyanırsın yoktur meraklanırsın onun için, akşam olunca o merak tatlı bir tebessüme dönüşür işte bu her şeydir….