Demlenir yüreğim evinin önünden geçerken,
Pencerenden o loş ışık artık yok.
Martıların konduğu o balkonunun önü şimdi
ölü evi gibi,
Ses yok etrafımda, karanlik dört bir yanımda.
Aşk mısraları dolduracaktım oysa mısralarıma,
Acı bir elem bu yalnızlık, bu sensizlik.
Kağıtlar olacaktı içerisinde mutlu mesut şiirler,
Ses yok etrafımda, karanlik dört bir yanımda.
Aydınlığa çıkart gel otur baş ucuma,
Hani olmazya Hani bizden çoktan geçmişya.
Olsun gel otur gönül tahtıma,
Ses olsun etrafımda, aydinlik olsun dört bir yanım.
RT