Aylak Kız..

Hiç bir zaman hayallerine ulaşabilen bir kız olamadım belki hayallerimi hedeflerim haline getirseydim ulaşabilirdim ama yapamadım, yenilgiyi her zaman kabul ettim, çünkü mücadele güç gerektirirdi, mücadele umut gerektirirdi, mücadele değecek bir insan gerektirirdi.. Ve ben hiç birine sahip değildim. İçim yapamadıklarımın denizi.. Aklım hayallerimin uğrak yeri.. Büyük hayallerim hiç olmadı zaten, şimdi bıraksalar bütün günü aptal bi salıncakta sallanarak geçirebilirim rüzgarın içimdeki tüm yangını söndürmesini dileyerek.. Üzgün değilim, mutlu da değilim ama bu gülümsememe engel olamadı. Gülüşlerim belki de sahip olduğum tek iyi şey.. Dedim ya içim yapamadıklarımın denizi ve ben boğulmak üzereyim. Hiç bir zaman dans edemedim sevdiğim bir şarkı eşliğinde tüm kurtlarımı dökene kadar, utandım neyden utandığımı bile bilmeden.. Başkalarının dansını izledim eğlencelerini.. Bu yüzden sarhoş olmayı çok istemiştim onu bile olamadım, başımın döndüğü midemin bulandığıyla kaldım. Oysa plan baş dönmesi mide bulantısı değildi, çakır keyif olup yılların kurtlarını dökmekti pistte.. Ben onu bile beceremedim. Şimdi elimde iki seçenek var biri yapamadıklarım için üzülmek, hayata küsmek diğeri "kısmet değilmiş" diyip uyku öncesi hayallere yenilerini eklemek.. Bir seçeneğim daha olsaydı gününü salıcakta geçiren küçük aylak kız olmayı dilerdim..