Film repliklerini dolduran,sonu başından belli olan hayatımızın,hangi basamağında soluksuz kaldık ?
Bu nasıl bir yaşamdır? Dediğimizde yüzümüzde kaç damla biriktirdik?
İç çatışmalar ve karanlık yüzümüzden kaç satır çıkardık,kafamız kaç satırla koparıldı?
Diye düşünürken o anda;
Suratıma birkaç yumruk attım.
Karın boşluğuma iki aparkat.
Canım yanmadi ayna kadar
Yüzümden düşen ;
Gözünden düştüklerim kadar acitmadi içimi.
Bana söylenilenin aksine,
Düştüğü yerden çok Ateş;
Yakan kişinin yakarmış içini...