Ayrıldığımızın ertesi.İyi miyim kötü müyüm bilmiyorum.Ama dün gece o kadar kötüydüm ki seni arayıp içimi dökmek istedim.Sana son konuşmamızda gitme diyemedimbu sefer bırakma diyemedim.Yine aynı şeyi yaptın yine.İçimyanıyor.Gözlerimin dolmasını tutamıyorum.Özlüyorum.Abi ben seni konuşurken bile özlüyordum.Şimdi nasıl dayanıcam.Ama artık tek tesellim o yazıyı attığım zamanki konuşmalarımız.Seni tanıdığım zamandan beri en güzel konuşmalarımızdı sanırım.Bana değer verdiğini hissettim.Ama yalancı değermiş besbelli.Yine de kendimi kandırıyorum.Napıcagımı bilmiyorum.Hem de hiç.Odayı topluyorum mesela müzik dinleyerek,bazen ayakta duramıyorumciddi anlamda vücudum güçsüzleşiyor.Dayanamıyorum.Ama ben kendime bi söz verdim eger bir daha olursa geri dönmiycem diye.bu sözü tutmak zorundayım,kendim için.ve aslında senin için.Dinlediğim şarkıların hepsinde,hatta ilk dinlediğim bi şarkıda bile seni buluyorum.Ama hissettiğim bi kaç şarkı var ki sonradan sözlerine baktığımda resmen sen.ya bu kadar tesadüf .Hiç mi inanmıyorsun.ben birdaha 15 yaşında gelmiycem ve şu anda bulundugum zamanı senın acını çekerek geçirmek istemiyorum.bidaha gelmiycem.en iyisi bu olucak sanırım=) neyse kendine iyi bak bile diyemedim umarım kendine iyi bakarsın,görüşürüz 10/02/2013 Pazar 11:05