AYRILIK MANZARALI GÖZLER

O ayrılık manzaralı gözlerin yok mu? Bir de aşk nedir bilmeyen o sağır yüreğin, deli ediyor beni. Ve içime akıtırken dudaklarından koyu bir şarabı, her gün daha azalan bir sarhoşluk ile sevmeye devam edebilirdim seni. Evet! Billahi dayanılabilirdi buna. Ne yazık ki korkuların ile dikili dudakların inkar edip durdu sevmelerimi. Oysaki en büyük yalancı sendin. Ama yine de büyük bir öfke ile seni deliler gibi sevdim. Ve içimde ki bin kadında sendin!
Bir an önce kavuşmalı sana. Başka türlü iflah olamam ben. Öldürecek beni bu, mesafesi dar ayrılık sancıları.




Şimdi diyeceksin ki;
Bu kör karanlıkta,
Bu kan uykusunda nereden esti bu şiir?
Düşün be düşün seni ne kadar seviyorum.

Özlem Ayşe Çiçek