Ayrılık Türküsü

Göğüs kafesim demirden olsa
Onu da eritirdi yüreğimin ateşi.
Varmıyor dilim sevdiğin şarkıları söylemeye.
Açıp bakmadığım fotoğraflar albümler;
Yalan anılar var yaramı dağlar diye.

Sen ki bir ayrılık türküsü sevdin ,
Ben hoşgeldinin bin bir türlüsünü ezberledim;
Bir gün birini söylerim ümidiyle.

Büyük büyük gemiler ayrıldı limandan
Bülbül gülden gül lalezardan
Gün geceden ayrıldı , zirvelerden karlar.
Azrail bile geldi ,bedenn ayrıldı ruhtan.

Gemiler dünyayı gezdi kavuştu limana,
Gün yeniden doğdu, karlar yağdı yeniden.
Demekki sevdan ölümdü.
Ne ruhum geri döndü, ne sevgili.

Hoşçakallar pelesenk oldu dilime şimdi.
Kim çıkardı bu ayrılık magandasını
Musallat oldu şu ahir ömre.
Hakk öğütlemedi mi sev, sev diye.
Bu kadar zûlmedilmez yorgun bir kalbe,
Bu kadar hükmedilmez olmadığın bir ömre...