AYRILIK YOK KARDELENIMLE

Âh! Sevgilim deniz gözlüm inci tanem
Şu yıldız giyinmiş gecelerde ne ister insan
Ben ne isterim ki senden başka Rabbim'den
Ne bulur ki insan yalnızken sahi
Sokaklarda okunan şiirler,
Pencerelerden gelen şarkı sesleri gibi bir başına
Şu benim kül tablasına biriktirdiğim kül olmuş adamlığımı
Of! Nasıl anlatılır ki? Çentiklerim.
Bir sürü çocukla dolu
Başı belalarda sokak gibiyim ayni
Aman dağılmasın çocuklar!
Sevinçliyim bir de hüzünlü işte
Bu gözyaşı gömülü şiirlerim,
Bizi kovalayan cümleler
Âh! Bu alemin neresindeyiz biz
Birimiz diğerinin yanında,
Ne kadar uzakta,
Ne çetin bir kavga
Kim kurtarır günahları sen olmasan yanimda.
Kim öper elleri sevap kokan boy boy çocukları.
Ne ağlamayı bırakabiliriz,
Ne de özlemeyi,
Nede gülmeyi.
Yalnızlık, aramızda giyindiğin siyah gelinlik
Kimse satın almaz acılarını,
Para etmez onlar,
Bir gün dağılırsa çocuklar sokaklardan
Ve düşerse yıldızlar,
Çiğnenmeyenmiş bir lokmalıkmış aşk deriz.
Ne açlık ne de susuzluk,
Boy verince sevgiler.
Biz birbirimize sancılı,
Birbirimize kokulu sevdalarla bağlıyız inci tanem kınalı kuzum.
Âh! Yine sabah olsun,
Yine özleyeyim seni kardelen canım.
Sevmekle başlıyormuş hayat degilmi.
Dua ediyorum hep Rabbim'e
Kuşlar bulutları giysinler,bulutlar kuşları
Kardelen kınalı saçlım gelsin benim olsun
Ayrılığımız ölümle olsun.
İnşâ Allâh Allâh'ım