AZ KALDIM

Bir elin vardı senin
Binlerce şiiri yazdıran
Bulutları mıydın göğün
Gözyaşları sızdıran?

Dilimin altında çiçekler açar
Toprağına küskün
İçim,
Sessizliğimdir büsbütün.

Sevgilim;
Şarkılar söylemeli
Binlerce şiir aşmalıyız
Biz şimdi ölmemeli
Biraz daha yaşamalıyız

Bu şey, aşktan sayılmaz
Sevda ne olur
Ne olur anlat
Böyle susmak olmaz.

Gündüzden önce
Geceden sonra
Bitse de dönence
Neredeyim sorma

Kaybım kendime bu aralar
Bu aralar bulma beni boş ver
Aybım kendime bu aralar
Bu aralar bilme beni boş ver

İsterdim karşı çıkıp iklimine
İsterdim sıkıp dilimi
Ölü kuşların toplandığı bir sessizlikte
Haykırmak isterdim seni gökyüzüne.

Bak şimdi bir şiir tuttum
Bir otobüs buldum
Dolandım durdum,dolandım durdum
Dönüş yoktu,artık gitmiş bulundum.

Ölsem de geri gelmeyeceğim.
Çağırma, bırak üzüleyim
Ciddi bir mesele var, gülmeyeceğim
Seni özlemekle meşgulüm,
Az kaldım, bitmek üzereyim.