Oyuncu anne, kızmayan anne, şunun annesi, kelebek annesi, montessori momy vs... oyun oynayan, kızmayan, koruyan kollayan o kadar çok anne ve anne sayfaları var ki, babaların bu dünyada bir numarası yokmuş gibi... Temel gereksinim şu : Tartışmayı bilen, diyalog sahibi ebeveyn, oyun oynayabilen baba, oyun üretebilen baba, eğlenebilen baba!
Maalesef, ataerkil bir toplumda yetişmiş olmanın saçmalığıdır bu. Yaradılış olarak anne şefkatin, baba ise güven abidesidir... Ama şefkat duymayan, sadece güven veren bir baba olunamaz. Sadece "çalıştım, yoruldum" diyen, babanın babalık derecesi yalnızca kredi kartı kadardır...
Mutlu bireyler, huzurlu ailelerden çıkar. Özgüvenli bir birey için "yapma, etme, hoop" demek yerine, neden yapılmaması gerektiğini anlat ona ve neden yapılması gerektiğini.
Taasub döneminde, kızların hor görüldüğü zaman, Peygamberin Fatıma'yı çarşı pazar omzunda gezdirdiğini, bil!!!
(Bu arada instagram hesabımı da takip ediverin : zamanebaba)