Bir çoğumuz da olduğu gibi duygularımız mantığımızla eşleşmiyor kabullenmek yazmak
Kadar kolay değil elbette tıpkı cam kırıkların üstün de yürümek gibi kafamda ki kararsızlık
Belli belirsizlikler beni hep farklı boyutlara taşıyor
“Her şeye rağmen güçlü olmalısın”
Bu cümle kafam da kiralık daire bakıyor gibi tanımadığın bir insan bile söylüyor artık bunu
Canın mı yandı sabahlar hiç olmadı mı canın çıkana kadar ağladın mı defalarca yırttığın o resmi
Daha kaç kere birleştireceksin.
Her gecenin sonunda güneş elbet doğacak bugün de olduğu gibi odama güneş ışıkları yerini
Bulacak belki basit veya anlamsız ama bu cümle o kadar rahatsız edici ki geçen bir şey yoktu
Zaman dışında güçlü olabilmem için iyi olmam gerekir di
Bahanelerin arkasına sığınarak yaşamak değil niyetim ama yalan bir perdenin arkasın da
Kalıplaşmış zihniyetlerin masallarını dinlemek istemiyorum.
Gerçekler hep vardı er yada geç beni bulacaktı bahaneler ise ait olduğu yere dönecekti
Şimdi soruyorum size?
Hayatımız boyunca sevdiklerimiz için yaşamayı göze aldık belki de halen devam ediyoruz
Sen sevdiğin için nelerden vazgeçtiğini hatırlıyor musun
Cebinde ki son parayı onu mutlu etmek için harcamadın mı onun için gecelerce uykusuz
Kalmadın mı en güzel aşk şarkılarına onun adını verdin
Çiçekler onun kadar güzel değil di Peki sen neredeydin bu mutluluğun içerisinde
Kendini mutlu etmek için ne yaptın..
Aynanın karşısına geçip kendinle konuştun mu hayır hayır bu delilik değil bu gerçek bu özgür sen
Hiç şarkı söyledin mi kendine kızıp sonra güldün mü
Kaç defa geçeceksin o parkın önünde bütün masumiyetini bıraktığın çocukluğunun önünden
Sahi sen gerçek için yaşadın mi?
.............