BAK İBRAHİM (1)

Bak İbrahim ;
Hayat insanı oyalayan meşgaleler barındıran bir oyundur. " dünya muhakkak bir oyun ve eğlenceden ibarettir " demiş Rabbimiz..
Dünyanın oyununa ve süsüne kanan yığınla insan var. Açık oynayalım ; biz de birçok defa oyuna dahil oluyoruz..
Dünyanın tatlı gafleti insanı sarhoş etmeye yeterken , tatlı uykusu da ona içinde bulunduğu hâli unutturuyor. Ama unutmamak lazım ki sarhoşluk cezanın düşmesi için illet değildir. Yani kişi sarhoşken suç işlese , bunu mazaret kabul edemez. Çünkü içerken sarhoş olacağını bilerek içiyordu. Sarhoşken işlediği suçun cezası ; ayıkken işlediği suçun cezasıyla aynıdır. Sen de bu dünya için çalışırken sarhoş olacağını biliyorsun. "Para insanı değiştirir ama benim niyetim belli" diyerek kendini bile kandıramıyorsun.. Bir amacın olmalı. Eğitimini , mesleğini , en kısa yoluyla hayatını yoluna bağlayacağın bir şiarın..

Bak İbrahim ;
Bu dünyanın güzelliklerine hepimiz şahit oluyoruz.. Sen iyi bir doktor , mühendis , avukat , mimar olmak istiyorsun , bunun için geceni gündüzü veriyor , raf raf kitap bitiriyorsun , bunca kitabı okuyan sana " benim kitabımı okudun mu ? " diye soracak olan Rabbini unutuyorsun. Ailenden uzak başka memlekete göçüyor , bazen kuru ekmeğe talib oluyor , bazen yol paranı çıkıştıramayıp evine yürüyerek gidiyorsun .. bunların farkında değilsin öyle değil mi ? Hayatın olağanca akışı içinde oluyor gibi , sanki yorulmuyormuşsun gibi , en acısı da okulunu bitirince hemen ayda bilmem kaç bin liralık işinin başına geçeceksin gibi.. Moralini bozmak gibi olsun ; üniversite okuyanların çoğunun işsiz kaldığını , daha birkaç gün önce intihar eden bir öğretmenin haberini okuduğumu , uykularımın kaçtığını söyliyeyim..
Ben de seninle aynı havayı teneffüs ediyorum. Ben de raf raf kitap bitiriyorum ama tüm kitapları bir kitabı daha iyi anlamak-yaşamak ve anlatmak için okuyorum. Ben de ailemden uzak yaşıyor , birçok defa bayat ekmeğe talib oluyorum ama benim bir amacım var. Ve sana en önemli yerini söyleyeyim ; benim bu işte hiçbir kaybım yok. Bölümüm bitince atanmak gibi bir derdim yok çünkü ben mesleki kariyer yapıp para kazanmak için okumuyorum. Şimdi ki büyüklerin trend sözlerinden ; ' kolunda bir altın bileziğin olur.' İnsan kolunda altın bilezik olmadan da yaşayabilir. Maddiyatı ilk plana koyan insanları hiçbir zaman sevmemişimdir. Bunu söylediğimde " nasıl kitap alacaksın " diyenlere de " kütüphaneden okurum " diyorum. Biraz rızkı vereni görmeli , o müsaade etmediği zaman ağaçtan bir yaprağın bile düşmediğini bilmelisin..

Bak İbrahim ;
Nefis kötülüğü emreder. Ramazan ayında şeytanların bağlanmasına rağmen haramların azalmamasının sebebi ; şeytana iş bırakmayacak derecede gorilleşen nefsimiz.
Bir mâbede gidecek , diz çökecek , zaaflarının üzerine üzerine gidecek , laftan anlamazsa hakkı kötektir diyecek ve o nefsi adam edeceksin. Evinde yıkamadığın bulaşığı yıkayacak , yapmadığın ütünü yapacaksın. Bunları yapmanın zorluğu kadın ve erkeğe göre değişse de , herkese ayrı bir zorluğu vardır.. Nefis zor adam olur. Ana prensip devamlılıktır. Dizginleri elinden bırakmayacak , elindeki çocuğu şımartmayacaksın. Eğer istenilen şekle getirirsen iki dünyada da iyi olursun..

Bak İbrahim ;
Bazı şeyleri Allah'a bırak.. kendini paralayacak olsan da bazı şeyler kaderden öteye geçmez. "Dua kadere galip gelir" buyurmuş peygamberimiz. En fazla dua eder , yine kendinden başka sığınak olmayan tek merciye dönersin. Sana Allah' a bırakmanın rahatlığını anlatacak , lezzetinden bahsedecek kadar bir dereceye ulaşıp büyük olaylar atlatmadım. Bizim Allah'a bıraktıklarımız belli. En başında "Hayatımız" dedik , sonra gelen her bir vesvesede , ayağına takılan her bir taşta bu şiarı hatırlayıp devam ettik. Hâlâ içimizde düşme korkusu taşıyor ve bu yolda konuştuğumuz her bir cümleyi tartarak sarf ediyoruz. Yanlış bir şey söyleyip nimetten mahrum kalmak istemiyoruz. Sana kolay diyemem. Elbette zorlukları var. Ne kadar zor diyecek olsan hayatının her alanını verecek kadar derim. Bunu zevkle yapınca zor olmuyor. Zaten özel hayatım diye bir kavramın olmuyor. Bu iş senin hayatın oluyor.

Bak İbrahim ;
Sana söyleyecek çok şeyim var.. Biraz düşünüp tartmam , bir çoğunu önce kendim yaşamam gerek.

Bak İbrahim ; Unutma ki her planın üzerinde bir planlayıcı vardır. Sana bunları söyleyemeden dünyadan göç edebilir , kalemime küsebilir , ya da bu nimetten mahrum kalabilirim. Ama Rabbimden niyazım beni kalemimden ayırmamasıdır. Ben yazdıkça kendini bulan , yazdıkça insanlarla yaşamaya alışan biriyim. Kelem benim hicretimin yol azığı. Rabbim kimseyi çıktığı yolda azıksız bırakmaz. İnşallah bu yolda ölür , kalemimi bu yolda eskitirim..

》Bak İbrahim' in çok kadim bir hikayesi olmasa da , günlüğümde kendime nasihat ettiğim zaman İbrahim diye yazardım.. İbrahim as. benim örnek aldığım şahsiyetlerden. Halilûllah..
Bir gün bir arkadaşıma yazdığım notta da " Bak İbrahim " diye başlamış , çok beğenince ona bir kaç dize halinde uzatıp göndermiştim. Şimdi bir serî olarak yazmak aklıma düştü.. Sonları bilen yalnızca Allah'tır. Sonunu getirmeyi nasîb etsin..