Balık & Okyanus

-Ben aptal bir balığım. Aptal bir balıktan ne bekleyebilirsin ki ?

+Aptal bir balıktan okyanus dediğimiz yerden ayrılmaması beklenir. Çünkü tek güveneceği yer orasıdır.

-Balık okyanustan ayrılırsa ölür, nefes alamaz, yaşayamaz, eksik kalır.

+O yüzden okyanusu asla bırakmaması lazım.

-Zaten balık okyanusu asla bırakmaz.

+Okyanus zaten asla yerinden oynamaz, her zaman o balığı bekler.

-Balık huzuru okyanusta bulur zaten. Nefesi, yaşamı. Her şey okyanustadır.

+Okyanus balıksız bir hiçtir ama. O yüzden balık asla gitmesin okyanustan.

-Balık okyanustan asla gitmeyecek, söz.

+Okyanus balığı her daim koruyacak ve bırakmayacak, söz.

-Balık okyanusun her daim yanında olacak ve asla bırakmayacak, söz.

+Biz seninle okyanus ve balığız, sonsuza kadar.

-Sonsuza kadar.

+Sen siyahıma beyaz, gökkuşağıma ışıltım oldun.

-Sende benim karanlık gecemdeki tek yıldızım oldun. Sadece sen vardın.

+Ben gerçekten benimle yaşamanı istiyorum. Benimle olmanı, her saniye, yapışık gibi. Benim tek hayalim sendin, o da gerçek oldu zaten.

-Ben de bundan korkuyorum Birinin hayali olup hayallerini yıkmaktan korkuyorum. Onu incitmekten, ona zarar vermekten korkuyorum.

+Korkma yıkılmayacak, yıkmayacağım, yıkmayacaksın. Senin hayalin ne ?

-Aslında benim hayalim yok. Bu zamana kadar ne hayal ettiysem hepsi yerle bir
oldu. Artık hayal kurmaya korkuyorum.

+Korkma balık, ben hep buradayım.

İşte böyle başladı bizim hikayemiz. Aslında burada bitmiştik, en başında kaybetmiştik.