bazen inandığın şeyle yaşamak istersin. bu zamana kadar nefret ettiğin kedileri bi anda sevmeye başlarsın. sevdiğin şeylere bakınca aklına gelen kişiye aşık olursun..daha çok .. bazen anlamsızca kaşıktan vazgeçip çatalla çorba içmeye çalışırsın. onu anlamaya çalışırsın.. yeteneklerini farketmeye başlarsın.. ona benzemeye çalışırsın yaptıklarını yapmaya, kullandığı kelimeleri kullanmaya..elinde küçük aynanla gezersin bakarsın ben onun kadar tatlı değilim ama yinede kendimi seviyorum dersin.. evde was happen boys diye şarkı söylersin herkes delirdiğini düşünür ama sen zaten deli olan şeye aşık olmuşsundur.. havuç takıntın olur sürekli elinde havuçla gezmeye başlarsın.. çizgili tşört, kırmızı pantolon ve askılarıyla mükemmel olduğunu düşünürsün.. bazen sürekli yemek yersin sanki sen yediğinde onunda doyma ihtimalini kabullenerekten. haritayı eline alıp türkiye,ingiltere,irlandayı çizgilerle birleştirmeye çalışırsın.. mesafelere inat hep yanında olduğunu hissedersin. hiç kardeşin olmasa bile milyonlarca kardeşin olmuştur.seni anlayan.. bazen onu üzenleri daha çok üzmek istersin.. ama yinede hep onun yanında olursun..sokakta gördüğün her kuşa KEVIN! diye bağırırsın.bazen hayal kırıklığına da uğrarsın..yaşadığımdan bile haberi yok dersin. umudunu kesersin ama bu fazla sürmez.yinede onu sevmek istersin çünkü.. kendini bulursun onda. ona hakaret edenlere ağzının payını verirsin..biliyorum. onları çok seviyosun .. kısacası umudunu asla kaybetme dostum..