BAZEN OLMAZ

Öylece boşluğa bakıyordum. Milyonuncu kere kırılan,dökülen,incinen hevesim ve ben başbaşa kalmıştık şimdi. Dans etmek istiyordum,fakat yapamıyordum. Çünkü o,kafamda hiç durmadan çalan müziği susturmuş,figürlerimi bana küstürmüştü. Milyonuncu kere... Bazen olmuyor. Bazen çok zor oluyor. Bazen,nefes alamıyorsunuz. Nefesinizi kesiyorlar çünkü. Siz onları yaşamınızın merkezi yaparsınız,fakat onlar için çoğu zaman projeden ibaret olursunuz. Siz onlara dersiniz ki, " bak,bu benim zayıf noktam,ben buradan çok inciniyorum,beni incitme " dersiniz. Onlar,tam olarak oraya basarlar. Sizin yaparken nefes aldığınızı hissettiğiniz herşeyi aşağılayarak nefesinizi keserler. Sonra derler ki " ben çalışıyorum,gerçek bir işte "... En kötüsü de bunu sizin yaptığınız yemekleri yerken,yıkadığınız çarşaflarda yatarken,özene bezene ütülediğiniz kıyafetleri giyerken,akşam huzurlu bir eve gelmesi için verdiğiniz emeklerden faydalanırken yaparlar bunu. Size milyonuncu kere aynı yazıyı yazdırır,aynı dertlere ağlatırlar. Onlara göre para getirmeyen her iş boş iştir. Bu yüzden emeklerinizi küçümser,nefes aldığınız alanlara gaz bombaları atarlar. Sonra kalkıp derler ki "valla seni çok seviyorum,inan bana ". Tıpkı babanız gibi. Tıpkı anneniz gibi. Tıpkı hayatınızın merkezine ilk aldığınız insan gibi.