Bazen sessizlikle bürünür her yanın sebebini bilemezsin kendine bile anlatmaya yüzleşmeye mecalin yokken bide dile dokmeni beklerler.aslinda hep beklerler nasıl olursan ol kimse kabullenmeden yana değil herkes değiştirme çabasında oysa bilmiyorlar ki ne yaparsan yap bir insanı degistirmenin imkansız vede yanlış olduğunu .Dedimya hep beklerler biseyleri yüksek beklentiler vede hayal kırıklıkları...Dünyayı yasanilmaz kılan da bu degilmiydi ? Bu degilmiydi en büyük zararı veren. Bana anlat deseler biseyleri yada ne düşündüğümu , dilimden dokulen tek şey koca bir bilmiyorum öylece yaşayıp gidiyorum derim çünkü kelimelere dokemeyecek kadar sessiz anlaşılmayacak kadar ağır geliyor bu hayat hep bir kaybedis hep bir mücadele hep bir şeylere koşuyoruz ve sonrasında nefes nefese buluyoruz kendimizi peki ne mi oluyor nereye varıyor yolculuğumuz öylece akıp gidiyor kaybedislerle buluyoruz kendimii.....
Sara gümüş.