Her zaman iyi geldin ve ben yitirmem dediğim ve doğru bulduğum aralıkların içine süzülen stresin ve bununla gelen kaygıların kaygan kıvrımlarına yokuş aşağı tutunurken bile hep sabrettim. Mevsimlerin değişimi ile beraber gece ve gündüzün dengesizleşmesi gibi bir hisle burkuldu içim, diplerinden çektiğim saç uçlarıma uzandı elim, yakınlaşan telaşlı bir günün içine doğdu ümidim ve umulmadık bir gün ışığı gibi vurdu beni
Ömer Faruk Kuştoğan