Bekleyen Ölendir

Selam geliyor ara sıra ölümden.
Selâma geri dönüyorum,
Ve bana bekle diyor usulca,
Bekliyorum...
Bekliyorum...
Bekliyorum...

Cıvıldaşan kuşların arasından süzülüyorum.
Ekinli toprak fırtınadan yan yatmış,
Ganîmetini sergiliyor toprağa.
Ben bekliyorum Üstâd'ım,
Zamansız bir mekanda.

Ben burada ne yapıyorum,
Ne yaptığımı zannediyorum diyemezken,
Gönül deryam benimle çağlıyor her geçen vakitten.

Ağlama ey içim!
Mavi bulutları bağlama!
Akmasın gözlerin damla damla.
Yaşlar kurutmasın tenini.
Tenden süzülmesin göz damla seli.

İşte gerçek bu.
Gerçek acı,
Yalanlar gerçek.
Gerçek olmayan her şey sâfi yalan.

Ey Üstâd'ım!
Ne yapmalı bu gönül?
Kendi kalemini mi sorgulamalı?
Yoksa kaybolmanın sevincini mi yaşamalı?

Bir balon olmak isterim.
Kendini gökyüzüne adayan başarı isterim.
Başarmanın verdiği âh-u zârı isterim.
İçinde huzûru barındıran tomurcuk olmak isterim.

Bu gönül mahmur.
Bil ki yazmadığın için sana küskün, bıkkın.
Bıktığı için hırçın.
Ama bil ki sen kendini unutsan bile,
O seni unutmaz.

Ey gönül içim!
İçime bahâr olan kendim.
Beni unutmamanın verdiği sevinç var ya,
İşte o paha biçilmez bir ayna.

Bil ki yalnızlığıma çok âşinâyım.
Hırçın olmam bundan.
Doğanın verdiği bir çan toprak.
Ekilsin her vuruşta meltemli çığılıklar.
Ve sunulsun yalnızlığa çağlayan ırmaklar.

Gönülden süzülen bir ah var Üstâd'ım.
Bağlanmış fıtrat üzere,
Ha bire fısıldar durur bir ses,
Hengâmenin dibinde.

Bağlanmanın verdiği anlaşılmak var ya,
Ondan beni çağırıyor kanayan toprağa.
Bekliyorum...
Anlaşılmanın selâmını veriyorum.

Bir tek evren seni anlıyor inan.
Bir tek ondan kaçamıyorsun çünkü.
Gönül ya anlıyor işte.
Mütemâdiyen hüznünde.

Derin güzelliğinden,
Sen sükût etsen boynu bükük.
Bir rüzgar esiyor yüzüme usul usul,
Biliyorum sen geldin.

Kayan gökyüzü bile yıldızları siliyor,
Tenin üşümesin diye.
Söylüyor kalbin düşmesin evrene,
Volkanlarda kül olma diye.

Bir ateş vurmaz yüzüne.
Sıçramaz günahkârlar.
Seni alıp götürür diyar diyar.
İlk baş kızarsın, haykırırsın bilirim.
Yarılsa dersin dağlar, tepeler.
Sonra idrâk eder düşer gönle ihsanlı kökler.

Hamd edersin,
Secde ile şereflenirsin.
Her vakit kuş olursun evrende.
Ve yeniden uçarsın bembeyaz örtünle.

Bu yüzden ölümden selâm alıyorum.
Çünkü senden bir haber yok.
Ölüyüm Üstâd'ım!
Kalpler keskin ve de derin.
Ölüme haber edin.
Gelsin artık,
Biliyorum o da sendedir.
Seviyorum, seviyorum, seviyorum...
Çünkü bekleyen ölendir.