Bekliyorum sadece...

Sabahın cilveli aydınlığına uyanıyorum yine sensiz,
Ve yine karıştırıyor ahmak kafam.
Gerçekler mi rüya olur yoksa rüyalar mı gerçek olur ? diye an be an.
Duvarlarımda yankılanıyor,
Dün geceden kalma sessiz çığlıklarım.
Dudağımda izi kalmış,
Mutlu biten masalların.
Ah! Bir masala başlar gibiydi aşkın,
Başında vardın sonun da yoktun be şaşkın.
Gözlerim sağanak yağıştan dolan baraj gibi,
Açmak gerek göz kapaklarımı, Taşmadan gözyaşlarım içeri.
Ben bir gülün peşinde koşarken,
Ayağımın altında ezilen kırçiçeklerini,
Görmezden geldim,
Farkın da bile olmadan.
Hani her zifiri karanlığa,
Bir güneş doğar mış ya...
İşte bekliyorum karanlığıma doğacak o güneşi,
Bekliyorum işte...
Bekliyorum sadece...