Belki...

Bazen unutulmuş bir aşk düşer aklına. Yüreğin sızlar inceden. Belki dersin, belki yaşasaydık çok güzel olurduk seninle. Belki kuşlar konardı omuzlarımıza. Belki biz uçardık havalara. Çok mutlu olurduk belki...
Belki sen gelirdin ve ben sana bakardım uzun uzun. Eskileri hatırladık belki. Hiç büyüyemeyen çocukluğuma, ve hiç kapanmayan yaralarıma sarardım seni. Tutardık geçmişin ellerinden. Yürürdük geleceğe. Seni nasıl sevdiğimi anlatırdım. Ve bir türlü bulamadığım aşık olma nedenimi birlikte anlamaya çalışırdık. Kim bilir belki sende aynı şeyleri düşünürdün benimle...

Belki, belki işte...