Belki dönersin

Yüzünün kıvrımlarını unuttum gittiğinden beri
Ellerini, dokunuşlarını
Bana bakışını ve gülüşünü unuttum
Kalbime dokunuşun kalmış aklımda.

Yüreğimde kalmış yüreğinin izi
İşte o yüzdendir ki ben bu şiiri sana yazdım
İlk bakışındı içimi eriten sonsuza dek eritecek olan
Midem, ilk kez seni öptüğümde kasıldı
Ellerin ellerimdeyken huzura erdim.

Güne yanında uyandığımda gün güzeldi emindim
Sonra bir gün uyandım yoktun, ne bedenin ne ruhun
Ben de bu şiiri sana yazdım
Denizlere atılan şişeler ve içlerindeki notlar gibiydi
Ulaşır da bana dönersin belki yeniden diye
Aramızdaki sınırlar biter belki
O bitmek bilmez kilometreler, saat farkı.