BELKİLER VE EMANET

Belki gözlerim ürkek baktı senin aşkına,
Belki korktu yüreğim.
Dalından düşmüş bir kuru yapraktı sevgin,
Savrulacaktı belki
Kimliği belirsiz rüzgarla.
Tutmayacaktı sevgi yağmurların ellerimden.
Karanlığın kör kuyusuna terkedecekti belki beni,
Aşkını bekleyen masum yüreğimi.
Evet bu yüzdendi belki,
Bu yüzden ürkek baktı gözlerim.
Sende korktun değilmi sultanim
Uzatmadın ellerini,
Boş kalacaktı belki ellerin,
Belkide yanacaktı yüreğin,
Belkide bir ilkbahar yağmurunun,
Ardındaki gökkuşağıydı, belli belirsiz bana olan sevgin,
Neydi bende bilmiyorum
Bilmece gibiydi sevgin,
Düşündüm hiç çözemedim.
Kulağımda tek bir cümlen kaldı sonunda,
O da yüreğime "EMANET"