BEN ÇÖZÜLMEZ BİR BİLMECE GİBİYİM.

Ben çözülmez bir bilmece gibiyim,
Bazen deli dolu fırtına gibi, bazende kimsesiz kalmış öksüz yetim gibi. Dedim ya ben çözülmez bilmece gibiyim.
Bazen yüzümde gülücükler saçar, bazen de patlamaya hazır fitili ateşlenmiş bir dinamit gibiyim. Ama kimse görmez gözlerimde ki yorgunluğumu, mutsuzluğumu.
Dilimdeki suskunluğumu, yüreğimdeki sessizliğimi, içimdeki kızgınlığımı, dargınlığımı, kırılışlığımı kimseler görmesin diye saklarım.
Dedim ya; ben çözülmez bir bilmeceyim.