BEN SENİ 'HAYAT' SAYARKEN SEN BENİ 'ÖLÜM' SAYDIN

Hep yanımdaymışsın gibi yaşamak çok zor Aşeka. Gözyaşlarımı kontrol edemiyorum artık. Ne hayatın güzelliklerini görmeye yetiyor gözlerim ne de aynada yüzümü görebiliyorum. Benim gözlerim senin menziline kitlenmiş kalmış ama gel gör ki baktığım yerde sen yoksun artık benim için halüsinasyon gibisin yoksun ama hafiften fazla benimlesin.

Yalnızlık çok zor be Aşeka,
yalnızlık emanetçisi gibiyim, üzerimde milyonlarca kişinin yalnızlığı var sanki hepsinin üzerine bir hayalinin ağırlığı...
Çekilmiyor işte aşeka!
Hangi yola adımımı atsam sen varsın sana dair her şey var, tek ben yokum.
Şimdi hangi gökyüzü kabul eder ki beni kabul etse bile sensiz olduğun sürece umurumda olur mu oysa ben bu aşkın senedini sonsuz imzaladım çünkü bu aşkın sonu sana çıkıyordu ama aşk tarafından kaldırıldım ve kandırıldım.

Cehennem azabı gibi yokluğun çekilmiyor aşekâ.

Bütün matematik işlemlerinin sonucu sana çıkıyor. Her şeyi yarım mısrasında sen varsın, her şarkı sana yazılıyor ama sen bunun farkında değilsin bana düşen rolü ise bu cehennem gibi aşkın ortasında yokluğunu taşımak nefesimin yettiği yere kadar dalgalı hırçın bir Denizi benziyor gözlerin bakmaya korkuyorum eğer gözlerine bakarsam gözlerinin kıyısı olan kirpiklerinin tutunamayıp gözlerinde boğulacakmış gibi hissediyorum kendimi. Bir çıkış yolu varsa göster bana aşekâ, yaşlı bir dilencinin hoyratı var üzerimde bir lokma ekmeği nasıl ki hasretse kimsesiz bir çocuk, bende kimsesiz bir çocuğun açlıgı gibi yüreğine hasretim. Simdi seni görebilmek umuduyla hangi kapı aralığına sığınsam, çıkmasın karşıma bu kapılar nereye açılıyor bu sokakların sonu hangi semtte çıkıyor yokluğun ağır yokluğun cehennem yokluğun çekilmez bir hastalık gibi günden güne eriyorum derdime derman ol tut ellerimden düşünme beni yabancı yollara.
Ve ben seni öyle güzel sevdimki, seninle aynı ismi taşıyan bütün kadınları öldürmek istedim.. Ve sen benden oyle guzel nefret ettinki; hayatın bütün olumsuzluklarını benim yüzümden saydın.. Ve ben her defasında sana soluk soluğa, bir çocuğun sana annesine koşarken attığı adımlarla gelmeye çalıştım... Ve sen her defasında yollarima mayınlarını döşedin. Ben seni hayat sayarken sen beni ölüm saydın.


GÜVEN O BUNU YAPMAZ DEMEK DEĞİLDİR HAFIZ! O BUNU YAPTI İSE BİR BİLDİĞİ VARDIR DEMEKTİR...


Aşkı ögrenemeye bilirsin ama gururu bilirsin. Gider ve hiç dönmez.

Hayat sevdiğin insanlar yanında
olduğu sürece güzeldir.
Sevdiklerin seni sevdiği ve
değer verdiği sürece yaşıyorsun demektir.
Gerçek ölüm ruhun bedeni terk etmesi değil,
Yaşarken insanın sevgisiz ve
mutsuz bir hayatta tutsak kalmasıdır.
Yaşadığınız ânın tadını çıkarın
Sevdiklerinize değer verin
Kolay kolay öfkelenip hem kendinizi
hem sevdiklerinizi kırmayın.
Hayatın ve size eşlik eden insanların kıymetini bilin...