Neydi bizim derdimiz insanları dinine, tuttuğu takıma , ailesinin gelir durumuna göre mi yargılamak. Yok o ateist, aiilesi fakir, tuttuğu takım başka ...
Bunların hepsi kendi bencilliğimizden oluyor. Biz harikayız çünkü dinimiz takımımız veyahut aile durumumuzla.Yanlış anlamayın yada anlayın ama biz aynaya bakmak nedir biliyormuyuz? Öyle saç, kıyafet, makyaj yapmak icin baktığımız aynalardan bahsetmiyorum. Kendimize yaptığımız iyiliklere veya kötülüklere yüzleşmek için aynaya bakmaktan bahsediyorum.Ben nasıl bir insanım sorusunu kaç kez kendimize soruyoruz?Hani o gün içinde yaptığın tüm ezmeler, aşagılamalar yada kalp kırmalar.Gece başımızı yastığa koyduğumuzda vicdanımız ortaya çıkıyor mu? Bunların ağırlığını hissediyormuyuz?
Evet dünya hiç iyi bir yer değil. Fakat çevremizdeki insanları yargılamak yerine ilk önce kendimizi yargılamamız gerek.Inanın bana hal böyle olunca dünya daha çok yaşanabilir bir hale gelecek.