Benden Uzak Heryer Evin Olsun,Git

Bir an geliyor,
Delicesine özlüyorum.Boğazımda bir düğüm oluyor.Ne nefes alabiliyorum,ne de ölüyorum.Kalıyor o orda,geçmiyor.Hani yanımda olsan kemiklerini kırarcasına sarılacağım,kokunu nefesim tükene kadar içime çekip ciğerlerimi mutlu edeceğim,birdaha hiç bırakmayacağım,o an dünya duracak.Özlüyorum da,hiçirşeyi değiştirmiyor aslında biliyor musun sen? Ben seni yarım saat sonra özlediğimi unutmak zorunda ola ola,özlesemde bir yere varamayacağımı bile bile,ulan ben seni nefret ede ede özlüyorum.Seni sevmek için ne kadar sebep varsa içimde,kendimi o kadar kandırıyorum.Yok diyorum o,yok öldü kendine gelme vaktin geldi Seden ayağa kalk.Senin ölmeni isteyecek kadar çok nefret ediyorum senden,ama kollarında ölmek isteyecek kadar da çok seviyorum seni.O zaman şöyle yapalım ben seni seveyim ama sen sakın gelme tamam mı? Acıdan anan sikilsin,nefes alamayacak duruma gel.Ama bana gelme.Çünkü bende kalmadın artık.Gözlerine baktığımda huzur bulduğum,gecenin bir yarısı sesini özleyip aradığım,uyurken saatlerce bıkmadan,usanmadan suratını izlediğim,canımı uğruna bir an bile düşünmeden verebileceğim adam yok artık.Ne mi var? Huzur bulduğum gözlerin başkalarına bakan iğrençliği var,özlediğim sesin dünyadaki en iğrenç ton gibi gelişi var,uyurken bile acı çekmesini dilediğim tek insan oluşun var,bir de en kötüsü ne var biliyor musun? Beni kedi gibi nankörleştiren,dokuz canım olsa birini vermeyeceğim o karaktersize beslediğim nefret var.O yüzden git artık.Aklımdan,kalbimden,rüyalarımdan,kabuslarımdan,beynimden,hayatımdan,düşlerimden,bu dünyadan,hatta nefretimden bile git.Özleyecek gücüm kalmadı daha fazla benim ne olur durma daha fazla ağır gelir benim sevgim sana,kaldıramazsın.Benden uzak her yer evin olsun; git.