Aylardan sevgi
Günlerden maviydi
Göğün, berrak bir suya yansıması gibiydi
Öylesine masum, öylesine ürkek bakışlı
Asil ve mağrur bir duruşu vardı
Kim bilir, yüreğinde
Hangi kuş kanat çırpardı
Beni ise
Göz ucuyla/gönül ucuma dokunmanın heyecanı sardı
.....
Aylardan sevgi
Gecelerden karaydı
Saçlarına düşmüştü bütün yıldızlar
O pencereye çıkınca
Ay'ın bile yüzü kızarırdı
Hatırlıyorum
Son yağmuruydu mevsimin
Hazan kapıdaydı
Fincanımdaki kahvede
Gözlerinin tadı vardı
Bütün umutlarım
Aralanmış bir perdenin arkasındaydı
......
Aylardan sevgi
Şafakta, bir başka Kızıllık vardı
Aklım karmakarışık
Yüreğim avuçlarımdaydı
Bedenim bir ateş çemberinde
Ruhum, dar ağacındaydı
Unutmuyorum
Mavi günün
Karanlık gecelerinde
Hep rüyalarımdaydı
.....
Ve bir gün
Kızıl şafağa ayrılık
Gözlerime kan düştü
Yüreğimde, ayrılığın yarası vardı
Hangi hikayenin kurbanıydık, kim bilir
Oysa hayatımız baharındaydı
Soramamıştım ama
Adı , aşkı
Aylardan sevgi
Günlerden mavi
Şafak kızıldı
Gözleri gözlerimde
Acısı hatıra kaldı..