Benim Gibi

Yine bir günüm geçiyor sensiz,
Odamın dört duvarı sırdaşım.
Oturup saatlerce kendimle konuşuyorum.
Yaktığım sigara iki parmağımın arasında;
Yavaş yavaş kül oluşunu seyrediyorum.
Benim gibi...
Yine bir günüm geçiyor sensiz,
Yalnızlığımla raks ediyorum.
Dinlediğim şarkılar acılardan bahsediyor.
Onlarda dertli;
Benim gibi...
Yine bir günüm geçiyor sensiz,
Güneş batıyor , ay yükseliyor;
Sis perde perde iniyor şehre.
Şehir hüzünlü, yağmurlar yağıyor,
Şehir ağlıyor;
Benim gibi...
Yine bir günüm geçiyor sensiz,
Mısralar kederli,
Bütün şairler yalnız.
Bütün şairler aşık.
Bütün şairler hasret.
Bütün şairler;
Benim gibi...
Yine bir günüm geçiyor sensiz,
Aynaya bakıyorum;
Saç tellerim de öksüz,
Yavaş yavaş ağırıyor gün gibi,
Ruhum gibi;
Onlarda sensiz.
Benim gibi...
Yine bir günüm geçiyor sensiz,
Sensiz onca dünü geride bırakıyorum.
Alıyorum elime bir kalem , kağıt.
Sensizliğimi yazıyorum.
Tükenmez kalemim de tükeniyor.
Benim gibi...
Yeter günlerimin geçtiği sensiz!
Susuyorum, konuşmamak üzere;
Biçare sessizliğim.
Benim gibi...