BEYNİM RUHUMA HAPİS

Verdigim emeğin, çırpınan yüreğimin ve tertemiz sevgimin bile bir kıymetinin olmadığını anladığım anda hayatı akışına, insanları layığına, kendimi de kendi haline bıraktım.
Ne olacaksa olsun artık umrmda bile değil hayat Oysaki çok şey istemedim bu hayattan sadece biraz Yaşamak..
Birazda gülmek istedim sonra ölüp Gidecektim zaten.bu yalan dünya dan be usta.
insanların birbirini peynir ekmek gibi hiç düşünmeden sattığı bu zamanda böyle kirli bir düzene alet olmamak için burdan çekiliyorum
her bir masalın sonu olduğu gibi herşeyn de bir sonu var
Hepiniz saygı ve sevgiyle sağlıkla kalın sağlıcakla kalın hakkınızı helal edin.
Öyle bir haldeyim ki ne ileriye nede geçmişe geri dönebiliyorum.
öyle bir karanlığın içindeyim ki hergün ölüyorum sanki
Hayat işte halimiz ayarı Hayallerimiz ayrı oldu Tam olacak derken ömrümüz tükendi gitti hiç farkına varmada
Onun için zengin olmayı değil Mutlu olmayı öğrenin bence Böylece sahip olduklarının,
Fiyatını değil kıymetini bilirsiniz.
İnsan öyle bir varlıktır ki Menfati olmadan yüzüne bile bakmaz hele bir başınız düşsün dara bak gör anlarsınız dostu, da düşmanı, da o zaman
Dönüp bir bakın arkanıza O gitmez dediğiniz kim var arkanızda yada kaç kişi kalmış yanınızda anlarsınız dostu, da düşmanı da o zaman...
Kendini akıllı sanan
Çok bilmiş birine denk gelirseniz
Tartışmaya bile girmeyin Akıllı zanneder kendini haklısın diyip geçin
Kendini herkesten akıllı zanneden birinden
Daha aptal kimse yoktur
Çünkü herkes kimin, ne bok
olduğunu çok iyi bilir.
Sadece üstüne basmaz.
Kokmasın diye uzak durur
hepsi bundan ibaret. Canı yanmış bir insanın
Bedduası tutarmış bilin istedim Söylediklerim değilde
Aman şimdi kırılkmasın diye söylemediklerime çok pişmanım
Keşke kırılsalardı isteseler canımı vereceğim çok insan hayatımdan çıkardım
Çünkü yokluklarına üzülmek
Yaptıklarına üzülmekten daha kolaydır
Her zorlukta tek başıma mücadele verdim
Bu yüzdendir kıskandıran gururum ve asi duruşum.
Nasılmı, yım ben anlatayım Adresi ve sokakları belli olmayan karanlık bir şehir gibiyim Kalabalıklar içinde yapa yalnız ve kimsesiz kalmış gibiyim
Güneşin altında güneşe hasret kalmış topraktan yeni çıkmış bir filiz gibiyim
Yağmurlu bir günde suya hasret
kalmış bir toprak parçası gibiyim
Dedimya adresi belli olmayan herşey hasret kalmış biriyim. Ben tek başıma mücadele verdiğim bu hayatta yanımda durmayan hiç kimsenin beni Yargılamaya hakkı, da olmaz herkes haddini bilsin

Bir karar verdim artık Konuşmayı da dinlemeyi de bıraktım Çünkü herşeyi farkına vardım Sözler de yalan diller yalan insanlar sahte olmuş Aniden olmadı hiç bişey

Birikti doldu taştı sonunda sabrım Bu gün attığım beş adım yormadı Beni Dün Yürüdüğüm yollar nefesimi kesti dost bildiklerim sağolsun sizin eseriniz bu isyan dolu sözlerim.
Uzun zamandır kendimi özlüyorum..

O eski neşemi zoraki değil de,

içten gülüşlerimi

Çok yorgunum bitkin ve halsizim

Plansızca hareket edip

Tadına vara vara gezmelerimi.

Kayboldum sanki.

Beynim ruhuma hapis gibi.
Sanki sürekli Ayakta duramıyorum artık.