Peygamber Efendimiz’in hazarda ve seferde müezzini olan Bilâl-i Habeşî ilk Müslümanlardandı. İslâma girdiği zaman azılı müşriklerden Ümeyye b. Halef’in kölesi idi. Müslüman olduğu için kendisine çok eza ve cefa yapıyordu. Bunu gören Hz. Ebubekir, Bilâl’i efendisinden satın alarak hürriyetine kavuşturmuştu. Bilâl Peygamber Efendimiz’e son derece bağlı idi. Onu bütün benliği ile aşk derecesinde severdi. Onun için Hz. Peygamber’in vefatından sonra sevgilisinden ayrı olarak Medine’de yaşamaya tahammül edemiyordu. Halife Hz. Hz. Ebubekir’den, müezzinlikten affını dileyerek Medine dışına gitmek istemişti. Hz. Ebubekir onun Medine’yi terk etmemesi için ne kadar ısrar etmişse de Bilâl:
“Eğer beni Allah için azat ettin, hürriyetime kavuşturdun ise bırak istediğim yere gideyim, yok eğer kendin için azad ettinse beni yanında alıkoy” demişti. Hz. Ebubekir onu elbette Allah rızası için azat etmişti, başka türlüsü düşünülemezdi. Onun için Bilâl’e:
“İstediğin yere git” buyurmuş, o da Şam’a gitmiş, cihadla meşgul olmaya başlamıştı. (Zehebî, Siyer, 1, 357)