Bir adım attım,
ama yere düşmedim,
sadece kayboldum.
Bilinmeyen bir yolda,
sana doğru giden
sessiz bir yolculuk bu.
Geriye bakmadım,
çünkü geride kalanı
biliyorum.
Ama ileriye bakmak,
hep beni daha çok korkutuyor.
Her adımda
belirsizlik,
her köşede
yeniden başlayan bir hesaplaşma.
Bir yola çıktım,
ama nereye gittiğimi
bilmiyorum.
Yalnızca içimde
bir his var:
Belki de bu yol,
sadece
kendi içime yapılan bir yolculuk.
Ve her bir adımda,
biraz daha kayboluyorum,
ama kaybolurken
bir şeyin farkına varıyorum:
Bilinmeyene gitmek,
bazen sadece
kendini bulmaktır.