Bilinmezlik

Yürüyorum.
Yol karanlık, yolun sonu kara delik. Bir bilinmezliğe koşuyorum. Sebebini bilmiyorum. Ruhum daralıyor sanki artık ışıkta. Güneş gözlerimi kamaştırıyor göremiyorum. Ne zaman ki gece eşlik ediyor kalbime,
gündüzün yakıcı ışığı gidiyor,
sanki ruhum karanlıkla dans ediyor.
Ne zamandan beri olduğunu anlamadığım bir uyum içerisinde ruhum karanlık ile. Ve şimdi istemiyorum güneşi.
Gece, karanlık, kalbim, ruhum ve yalnızlık. Hepsi birbirine yoldaş şimdi.
Yüreğim kimseyi istemiyor yorgun.
Ruhum kendini diri diri gömmüş çoktan.
Ve yol...
Bilmediğim bir yol,
Bilmediğim bir kara deliğe doğru götürüyor beni...