BİLMEDİĞİM SOKAKLAR

Hiç tanımadığım hislerin kıyısından bakıyorum öylece. Hangi ara şuraya dek gelmiş, şu kısacık ömrü telef edercesine kapanıp dizlerime bitap düşmüşüm. Hangi ara, bu denli boşvermişim yaşamayı. Bilmiyorum ben buraları. Yolum hiç düşmezdi uçurumların kenarına. Sapmazdım bilmediğim sokaklara. Gözüm hiç dalmazdı uzaklara…
Nasıl geri dönülür buradan sonra? Yarıp göğsümün içini, açayım göstereyim sana. Bak! Kapanabilir mi, ayaklarım beni eve götürebilir mi?

Hiç tanımadığım hislerin kıyısındayım. Duruyorum öylece. Nereye götürür bu içimde ki hevesi hep kursağında kalmış çocuk beni, bilemiyorum. Dönmek ihtimalden bile değil. Peşim sıra götürüyorum yarıda kalmışlıklarımı. Benden koparılanları.