Bilmiyorsun

Artık mısraların bile canı yanıyor,
Bilmiyorsun
Günahlar sarmış gül çehreni
Sereserpe uzanmış gözlerine,
Toprak kokusu
Can vermiş duygular görüyorum
En derin kırışıklıklarında yüzünün.
Ve harap olmuş bir şehir saklanmış,
Ayak ucunda...

İçimde kaç kırlangıç intihar etti
Bilmiyorsun
Gecenin kör noktasından,
Bir gülüş kayıp gidiyor
İçim sökülüyor ağlamaktan
Yüzsüz bir dilenci gibi geliyorum kapına,
Yalın ayak...
Açmıyorsun.
Eriyor yüreğim yollarında

"Bu son" dedikçe başa dönüyorum
Bilmiyorsun
Ulaşmıyor sesim kalbinin ücrâlarına
Sana çıkmıyor gittiğim bu yollar
Her adım atışımda,
Kanıyor sol yanım
Ve kimsesiz bir yıldız düşüyor göğüme
Gülü solmuş bir bülbül gibi halâ,
Seni bekliyorum