Bir Anlık Düşüş

Bazen, gözlerimdeki bulutlar
gökleri griye boyar.
Bir anlık düşüş yeter,
yerle göğün arasında kaybolmak için.

Kelimeler boğulmuş,
sessizlikse deniz kadar derin.
Bir adım geri gitmek,
görmediğimiz gerçeklere açılan bir kapıdır belki de.

Bütün yaralar, zamanla kaybolur derler.
Ama bir yara var ki,
içimizdeki gökyüzüne karışan bir yıldız gibi,
asla silinmez,
hep var olur.

Ve o yıldız,
bazen düşer,
bazen kaybolur,
ama her zaman kalır,
bir iz bırakır geriye.
Sonsuzluğun hatırlatması gibi…

Her düşüş,
yeni bir yükselişin habercisidir.
Ve bir anlık karanlıkta,
bazen en parlak ışıklar doğar.