Bir anlık sessizlik…
Bütün dünyayı durduran bir an,
ne bir çığlık, ne bir fısıldama,
sadece bir boşluk,
her şeyin içinde kaybolan bir zaman.
Düşünceler,
gökyüzüne doğru yükselir,
ama sesin yankısı yoktur.
Belki de en derin his,
bu sessizliktir;
bazen kelimeler fazla gelir,
bazense hiç yetmez.
O an,
gözlerimde kaybolan her şey,
gönlümde derinleşen yalnızlık,
bir arayış gibi gelir bana.
Bir ses,
bir dokunuş,
belki de sadece bir bakış…
Ama o sessizlik,
her şeyin çözümü gibidir,
kendini bulmak için.
Ve belki de,
gerçek huzur,
gözlerinde bulduğum sessizlikte
gizlidir.