Bu yıl bir sürü olay oldu...
Ilk defa söylüyorum seni sevdiğimi... Çok yoruldum çünkü. Sırtımda bir kambur gibiydi. Atmak istedikce atamadım senin sevgini. Ne senin bana yazmaya cesaretin var... Ne de ben dürüst oldum sana. Yanlıştık, yanıldık.
Bir arpa kadar uzağımdasın. Ama aslında aramızda koskoca bir gezegen var. Elimi uzatsam dokunabilirim. Ama aslında o elimi hiç uzatmayacağım. Sen hep haramsın bana. Birgün geleceksin kapıma. Fakat benim için çoktan bitecek her şey. Çok geç olacak. Gelseydin ben de kabul edemezdim seni. SENLE BEN IMKANSIZIZ RUHUM. Çok soruyorum kendime, neden o diye? Fakat bunun cevabını veremiyorum. Keşke sen olmasaydın. Keşke senin zeytin gözleri görmeseydim. Alınma olur mu? Ben seni çok sevdim
Hayallerin neler diye sormuştun ya... Ben yalan söyledim sana. Benim hayalim sensin. Gerçekleşir misin bilmem. Ama hayal kurmak bedava.
Senin hayallerinin olmadığını söyledin. Hayalsiz bir insan yıkık dökük harabeye benzer. Hatta ondan daha vahimdir. En azından harabeyi ayakta tutacak kolonlar vardır. Fakat insanı ayakta tutacak hiçbir şeyi kalmamıştır
Her mesajında kalbim pirpirlaniyordu. Ama o güzel sözlerin hiçbiri bana değildi.