Bir Deli Divâne Arkadaş Edindim Kendime, Şu Mısralar Düşmüş Gönlüne

Aylak aylak gezersin divane misal
Leyla mısın kızım ne bu hâl
Etme gârı kendini heder ettin
Yar-ı güzîne vuslat olsun tek derdin
Namerd olasın unutursan verdiğin sözün
Anla, sana yoktur Hak'ta gayri derman

( Ebrû'li hanım )' dan... :-)


Ah hayatıma yoldaşlık eden kısacık ömür içinde ömrüme giren dost!
Ne vakittir dinlersin beni,
Hiç ettim mi sana elemi elem eden kederi.
Varsın gönlümüz meyûs olsun.
Bırak bu divâneyi kendi hâline,
Sanma sakın yalnızım.
Vardır bundan da bir hikmet.
Olursa cefâ, olur bir gün o da sefa.
Hâ Hak diyerek çıktık bu yola,
Sözümüz söz ilk önce yaradana sonra şahidim olarak sana.
Bir gün başı boş görürsen bil ki kendi dâvâmı unutmuşum.
Bil ki o zaman namerd bir meçhul olmuşum.
Bil ki ey dost!
Kendimi unutup hayvandan aşağı bir mahluk olmuşum...