Bir dilek tut

Bir dilek hakkım olsaydı eğer daha fazla acı çekmemeyi dilerdim. Kalbim patlayana kadar sevmek isterdim. Dudaklarım çatlayana kadar öpmek, kollarım kopana kadar sarılmak isterdim. Saçlarım kopana kadar rüzgara karşı gelmek, boğazım şişene kadar dondurma yemek, bileklerim morarana kadar bisiklete binmek, kör olana kadar gökyüzünü izlemek, sabahlara kadar yıldızları sayıp ancak hep nerede kaldığımı unutup hep başa dönmek isterdim. İçip içip kusmamayı, hep çakırkeyif yaşamayı, parmaklarım çürüyene kadar sana şiirler yazmak isterdim. Yeri geldiğinde sana masal anlatmayı, yeri geldiğinde bir sokak köpeğini eve almayı, bazen de kaldırımlarda uyumak isterdim. Uçmayı, kaçmayı, dilediğimce nefesimi tutmayı isterdim. Yaptığım hiçbir şeyi unutmak istemezdim unutmak isteyene kadar. Hep isterdim, istedikçe isterdim de, hepsinin gerçek olmasını isteyemezdim işte. Çünkü isteyebilseydim, tüm hayallerimi kaybederdim...?