Benim sevdam,
Galata kulesinin
Kız kulesine duyduğu sevdadan farklı değildi
Öyle uzaktan asırlarca seyretmekti
Yılmadan, usanmadan bir bekleyişle seyretmek hem de
Ah, bir Beyoğlu izin verse Galata kulesine!
Ah, bir Üsküdar izin verse Kız kulesine!
Orta yolda bir yerde buluşurlar ama
İzin vermezler, bilirler o zaman hasret biter
Hasret biterse acı biter, hüzün biter
Hüzün ve acının hissedilmediği İstanbul; İstanbul olamaz.
Tıpkı bu ruhaniyetimle yaşarım
Sadece uzun bir müddet seyretmekle geçer hayatım
Ama olsun bu durumda hüzün de güzel, acı da...