Bir Gölge Gibi

Bazen,
bir ismi fısıldarsın rüzgâra,
ama yankısı bile dönmez sana.
Bazen,
bir yüzü ararsın kalabalıkta,
ama gözlerin yalnızca boşluğu bulur.

İnsan, en çok,
yanındayken bile ulaşamadıklarını özler.
Bir el uzatsan,
dokunamayacak kadar uzak
ama unutamayacak kadar yakın…

Geceleri,
bir ses bekler kulakların,
adını unutmamak için
binlerce kez mırıldandığın o ses…

Ama sessizlik ağırdır.
Ve insan,
en çok sustuklarını taşır içinde.