BİR GÜN ANLARSIN

Uykuların kaçar geceleri,
Hasretle yandığın o anlardır,
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya bakarsın sanki o oradaymış gibi,
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında,
Bir türlü girmez pencerelerden beklediğin aydınlık,
Yatağında fır döndü gibi dönersin,
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın,
Sevdiğini unutamazsın gerisin geri tekrar aşık olursun.
Hasreti sigaradan derin bir nefes çekmişcesine dolar gerisin geri içine,
Sevmek ve sevilmek neymiş birgün anlarsın.

Birgün anlarsın aslında herşeyin boş olduğunu,
Sevenin yanında olmadığı için.
Günlerce sesini bir kerecik duymak,güzel yüzünü görmek için,
Beklersin geçtiği yollardan yağmurlu karlı yollarda.
Büyür gitgide içinde aşk hasret sancısı,
Duyarsın derinden acısını çaresiz kalmışlığın,
Sevmek ve sevilmek neymiş birgün anlarsın.

Birgün anlarsın hasretin acısını,
Ayrılığın kancasını,yüreğindeki yaralari,
Uzun uzun seyredersinde aynalarda güzelliğini,
Boşuna geçip giden yıllarına yanarsın,
Dolar gözlerin için burkulur,
Sende benim gibi sevebilseydin,
Sevmek ve sevilmek neymiş birgün anlarsın.

Birgün anlarsın sevilen dudakların gözlerin erişilmezliğini,
Saçlarına karlar yatar bembeyaz olur,
Uzanır gökyüzüne ellerin
Ama çaresiz, ama yorgun, ama bitkin.
Bir zaman geçmiş günlerin uykusuna dalarsın,
Sonra dizilir birbiri ardınca
Kavuşamasa gerçekleri acı,
Sevmek ve sevilmek neymiş birgün anlarsın.

Birgün anlarsın sende seve bilseydin,
Hayal kurmayı,beklemeyi, ümit etmeyi,
Maziden ne kalmışsa hatiralariniz,
SENI SEVDIĞIMI BIRGÜN ANLARSIN,