Bir Hikâye Anlatsam

Bir hikâye anlatsam sana;
Gözlerinden başlarım, hikâyeme.
Bir hikâye anlatsam sana;
Başrollerinde, sen ve ben,
Sonu, acı dolu satırlarla.
Bugünün, hüznünü yeşerten,
Hikâyemi anlatsam sana;
İlk sözü, sen.
Son sözü, ben.
Sonu umut dolu, yeşeren yarınlar ile,
Özlemle yazılan, hikâyemi anlatsam sana;
Bülbül ötmez olur gülü için,
Ferhat delmez olur dağları, Şirin’i için,
Mecnun düşmez çöle,
Aşk-ı Leyla için.
Göz pınarların akmaz, durur.
Hikâyemi anlatsam sana;
Kalem, kâğıda küser,
Göz pınarın akmaz, akamaz,
Yeşeremez, adına yazdığım umutların.
Yeşeremez, beni sana bülbül eyleyen gülün.
Hikâyemin başı sen, sonu ben.
Uğruna vazgeçilen gözlerin dolu.
Adını yazdığım gönlümden, yağan yağmur.
Seni anarken, hikâyemi anlatsam sana,
Dün ağlar, bugün yanar.

Yazar: Selçuk Dikici