Bir kış gecesi

Yürüyorum bir kış gecesi kar kıyamet
Düşünerek vuran ayazı ki felaket

Bıçak gibi kesiyor adeta yüzümü
Sağım ve solum hissiz sanki donmuş tümü

Aradım ağırdan akan bir sıcak saleb
Kış Leylî kala kaldım dışarda aç keleb

Olmak vardı şimdi şöminenin önünde
Sıcacık Gönle şifa sohbetin içinde

Heyhât bire! ne maziyi unutmak mümkün
Nede istikbale bir âhen vurmak mümkün

Lapa lapa yağan şu semadan bir başka
Satır satır işleyen kanun daha başka

Serd-i reyhan bile öfke hınç ufler iken
Yazda çarpan rüzgar ne denli zarar iken

Gelme kâhya azad kıldım seni ömrümden
Var git ol kedhüda nice sultan emrinden

Bu kış konak senin olsun sokaklar benim
Kilyostan haliçe donmuş deryada benim

Bir ömür verdiğim şu hayat iki dem söz
Biri benim diğeri benden öte bir öz