Bir şaiirin yıllığı..

Hava bi hayli soğumuş
Parkamı almadan çıkmışım
Elimdeki çay
Merdivenin son basamağında
Soğumuş
Yaktığım sigara artık
Tat vermez olmuş
Ve rüzgar
Kokunu getirmiş
En olmaz yere
En olmaz Zaman'da
Kaybetme bu sesi
Göğsümün sızlayan kafesi
Eğer unutursam
Bu şarkı bana ellerinin
Sıcaklığını
Eğer unutursam
Bu şarkı bana
Gözlerinin gözlerime
Değdiğinde
Yanaklarımın kızarışını
Hatırlatacaktı
Nasıl unuturum
Bir bakışını
Hanımefendiligini bozmadan
Oturup kalkışını
Sinirlendiğinde bir hilal gibi
Kalkan Kaş'ını
Nasıl unuturum
Nasıl unuturum ..
Tek tek kalbime işlediğin
Nakışını ş
Saymadım inan saymadım
Ve şimdi kalkıyor
Gönlümün yıkık madara teknesi
Kürek her suya vurduğunda
Adını sayıklıyor sanki
Oysaki ben Nasıl unuturum
Seni sesini nefesini
Sahi sen unuttunmu beni sesimi
Ağır ağır ilerliyor
Yüreksizler şehrinden
Yolcusuz dönen gönlümün
Yıkık madara teknesi
Sevilmeyi hak ederdi kendisi
Sevmeyi becerebilseydi eğer
Gönlümün efendisi
Sanki geliyor ayak sesi
..yada saçmalıyorum
Kahretsin bu ölü Denizde
Bu Serap'ta neyin nesi
.. Çöl sıcağından beter
Yanardı gönlüm fakat
Can'ımı yakanda kendisi
Can'ım olanda kendisi
Oda ne ilerde görünüyor
Bir tanesi..
Yada çıldırdım
Evet çıldırdım bu gördüğüm
Bu gördüğüm
Cehennemin ta kendisi ..