BİR YAŞAM HİKAYESİ

Kısa zaman sonra Şaban dede ineği satar ve bir kısmını başlık olarak verir,kalan kısmı ile de bir kaç yatak yorgan yapar basit bir düğün ile Hayrullah ile Emine'yi evlendirir.
Artık ev baya kalabalık hale gelmiş ve zaten kıraç olan tarlalar aileyi geçindirmez hale gelmiştir.Birkaç yıl böyle idare etmeye çalışsalar da artık böyle olmayacağını kabul etmek zorunda kalmışlardır.
Bir gün Hayrullah babasına:
-Baba bana izin verirsen ve harmanın altındaki tarlayı da bana verebilirsen, diğer kardeşlerim kabul ediyor,başka hak istemiyorum, tarlaya müşteri de buldum, Ahmet amcamın oğlu Ali ben alırım, satarsanız o tarlayı diyor. Ona satıp ilçeden bir arsa alacağım ve bizim köylü Kurtman ben sana oraya kerpiçten bir ev yaparım, küçük bir de ahır yaparız, hayvancılık yaparsın,alır satarsın sen böyle işleri becerebilirsin dedi.
-Ne dersin baba ?
-Şaban dede : dur oğul ben diğer çocuklarla da bir görüşeyim sana kararımı söylerim, Allah hayırlısını versin, der.
-Şaban dede çocukları toplar ve bu durumu bir kez de kendisi anlatır. Çocuklardan itiraz eden olmayınca; tamam herkes işine baksın der ve çocukları gönderir.
-Diğer gün Hayrullah'ı yanına çağırır. Başlar konuşmaya; kardeşlerinle de görüştüm,itiraz eden olmadı, tamam harmanın altındaki tarlayı veriyorum, umarım Allah ta yardım eder de kendine bir düzen kurarsın, der. Hayrullah babasına teşekkür eder ve yanından ayrılır.
Anlaştıkları gibi tarlayı Ali'ye satar, parayı alır ve ilçeye gelerek 500 metre şehrin biraz dışında ucuzca bir yer bulur ve alır. Kurtman' a haber yollar,arsayı aldığını ev için söylediği gibi kendisine yardım etmesini ister, ama elimizi tez tutalım ha der,çocuklar köyde bende burda dışarıda kuru toprağın üzerinde yatıyorum, der.
Kurtman hemen gelir ve daha önce ilçeye gelen köylülerinden de yardım alırlar ve önce bir eve yetecek kadar kerpiç yaparlar ve kurumaya bırakırlar, kerpiçler kurur kurumaz iki oda bir mutfak bir ev yaparlar üzerini de çatı yapıp kapatırlar, bu iş onbeş günlerini ancak almıştır.
Kurtman hadi şimdi bir miktar sönmemiş kireç alda gel der, böyle çamurla sıvayıp bırakmak olmaz, ak akça kireçle boyayalım, der.
Hayrullah bir koşu çarşıya iner ve yetecek kadar kireci alır at arabasıyla eve getirir.
-Bak bakalım Kurtman yetermi ? der.
-Kurtman; tamam yeter der. Haydi şimdi kireci söndürelim ve şu evi güzelce boyayalım der.