Bi yerde okumuştum...
İnsanlar ne zaman gözleri ile değil de gönülleri ile sevmeye başlar ise..
Sevda kelimesi ancak o zaman can bulacak diyordu şair..
Bu ne demek biliyomusun....
Gittiğin günden beri bunu düşünüyorum...
Ruhumun notalar arasında sıkıştığını düşündükçe benliğimdeki yabancı hangimizin eseri bilemiyorum..
Şayet gitmeseydin sakalları kimsesizliğinden görünmeyen piyanistin elllerinde dans edecektik..
Kim bilir.
Belkide bir vapurun iskelesinde martilarla birlikte şarkı söyleyecektik..
Sen güldükçe bu koca şehir kırılan gözlerinden şiirler dökecekti içime..
Her yanım sen taşacaktı..
Şayet gitmeseydin boğazı kurumuş bu şehir seninle bahara kavuşacaktı..
Ben hala aynı yerdeyim hala aynı piyanistin dizelerinde..
Birgün dönecek olursan beni bulacağın yer belliydi..
Ya bir müziğin notalarında..
Yada bir şiirin mısralarında..