Bir Yudum Sessizlik

Sesler kaybolur,
geriye yalnızca suskunluk kalır.
Bir yudum sessizlik içtim,
ve kalbim,
her damlada biraz daha büyüdü.

Bir zamanlar tüm kelimeler anlam taşırdı,
şimdi ise sadece birer yankı,
duvarlara çarpan bir öksüz fısıldanış.
Ama ben,
sessizliğin içinde kaybolmayı öğrendim.
Ve bir an,
her şeyin ne kadar basit olduğunu fark ettim.

Bir adım daha attım,
ama bu defa karanlık beni korkutmadı.
Çünkü karanlıkta da bir ışık var,
bir umut, bir nefes.
Ve her yeni gün,
bir adım daha ileri gitmek için bir fırsat.

Biliyorum,
zaman hızla akıp gidiyor,
ama ben her anın kıymetini biliyorum.
Ve her sessizliği,
bir anlam bulmak için içimden geçiyorum.