Biraz uzun ama onları her ne kadar kelimelere sığdıramayacağımı bilsem de bir şeyler yapmaya çalıştım iştee :D

Hayat bize her gün yeni bir şey öğretiyor. Her gün yeni yeni duygular gösteriyor. Büyüyoruz, her geçen saniye.. Ve en önemlisi bu hayatta hiç birimiz kendimiz seçemiyoruz ailelerimizi. Arkadaşlıklarımızı kendimiz kurabiliyor kendimiz bozabiliyoruz. Fakat aile bağları gerçekten oldukça güçlü, güçlü olmalı. İnsan, her şeye rağmen sever bence ailesini. Her ne olsun.. Belki de kendisinden başka kimse yoktur ailesinde fakat yine de sever işte ya annesini ya babasını ya da kardeşini abisini ablasını falan. Her neyse ailedeki en güzel bireylerden biri de; Kuzenlerdir tabiî ki. Kuzenler hayattır;) Kuzenler ufak bi kaçamak olsa da olmasa da birlikte olmaktır. O güzelim aile gezileri, aile yemeklerinde kopmaktır kimi zaman:D Kuzenler küçükken öyle delicesine fotoğraf çekilmektir:D Pardon her yaşta:D Kuzeninde yarısı, kardeştir aslında;) Öyledir işte, kuzen kardeştir çoğu zaman. Bazen bi abla, bi ağabeydir. Ya da bi anne baba kadar yakındır. Kuzen olmanın duygusu bambaşkadr bence;) Özellikle böylesine güzel, iyi kalpli ve her an yanımda olan kuzenleriniz varsa. Varsa diyorum ama eminim ki var. Birilerine “iyiki hayatımdasın” demek, diyebilmek çok güzel bi duygu, çok güzel bi his bence. Ben en çok bunu size yakıştırıyorum sanırım. Başım sıkıştığında, ağladığımda, ödevlerim olduğunda, sınavdan kötü not aldığımda, annemden izin alma zamanımda, sıkıldığımda haydi gidelim cümlesine ihtiyaç duyduğumda hep siz vardınız. Öyle saçma saçma fotoğraflar çekilmek istediğimde, sıkıntıdan neredeyse öldüğümde siz vardınız gençler;) Siz benim her anımda yanımdaydınız♥ Siz, kuzenler öyle varlıklarsınız ki candan öte bişeysiniz galiba♥ Size daha fazla ne diyebilirim ne söyleyebilirim bilemiyorum gerçekten, ama bilmenizi isterim ki iyiki benim kuzenlerimsiniz, iyiki benimlesiniz, iyiki varsınız, iyiki hayatımsınız♥ Sizleri çok ama çok seviyorum kuzi kuzi kuzi :D ♥