BİRİ

Hiç kimseye güveni kalmamış insanlar var.Ve hiç kimsede güven bırakmayan insanlar…

Dün gayet güzelken her şey, dün birlikte kraker yerken kaldırımda oturup, bugün elindeki krakeri alıp üstüne borç yazdırabilir yanındaki… Dikkatli olmalısın. Kime niçin güvenmeli?

Kimseye güvenmeden kimseden emin olmadan yaşanma mı bu dünya? Yaşanır dostlarım pek ala yaşanır. Yeter ki kırılmasın kalp; yeter ki birinin daha aslında hiç biri olmadığını fark ettiğin günler çoğalmasın.

Gece, karanlık, soğuk ve nursuz; yanında biri yok, yanında hiç biri yok. Dün yanındaydı halbuki. Dün hava da bu kadar korkunç değilken;

yanında gülerek oturuyordu. Ne oldu şimdi.

Gece; çok sade. Gece çok gaddar. Birileri alıp başını gideli çok olmuş buralardan…

Gündüz herkes varken gece kimse yok.

Artık ağladığını sadece kendin duyabilirsin… Aslında sadece kendin olduğun için ağlıyorsun. Boş ver… zaten birileri olmadığı için ağladın. Birileri olduğu için de ağladın… Her türlü ağlıyorsun zaten…

Gelmedikçe daha çok;

Hatırladıkça daha çok;

Ve ne yazık ki özledikçe;

Özledikçe daha çok ağlıyorsun.

Hiç özlenir mi böyle biri?

Hiç hatırlanır mı böyle birileri? Unut.

Unutamıyorsun sadece ağlıyorsun.

Ağlıyorsun.

Biri geliyor yanına; sanki; ağlama diyor.

Hayal görüyorsun…